Votulastkrant logo

Verhalen van de straat

De Van Swindenstraat

Deze keer: de Van Swindenstraat.


Een gezellig ogende wat bolwangige man kijkt je aan. Een lakei, misschien, of een palfrenier? Niemand minder dan van Swinden, Jean Henri, of Jan Hendrik voor vrienden. Op zijn twintigste al afgestudeerd in zes verschillende vakken, in hetzelfde jaar gepromoveerd, en een aantal maanden later tot hoogleraar benoemd. Zijn proefschrift over de aantrekkingskracht van de aarde verdedigde hij in 1766 aan onze oudste universiteit, Leiden. Hoogleraar, in de natuurkunde en filosofie, werd hij aanvankelijk in Franeker, dat toen al bijna tweehonderd jaar een bloeiende Hogeschool had, en later in Amsterdam.

Een multitalent en jobhopper zouden we nu zeggen. Hij leidde de volkstelling, voerde de huisnummering in, en ook ons huidige geldstelsel. In Parijs confereerde hij acht maanden lang in internationaal gezelschap over het metrische systeem. Acht maanden! Een congres duurt nu gemiddeld drie dagen. Maar mede aan hem hebben we het feit te danken dat we niet meer tellen in ellen en duimen, maar in zoiets deelbaars als meters en centimeters. Al met al een illuster persoon, waar mijn straat naar is genoemd.

Huisnummering, zegt u? Daar is in de van Swindenstraat iets flink misgegaan. Ten eerste maakt de straat twee zulke gekke bochten dat bezoek altijd de weg kwijtraakt; sta je ineens in de Kamerlingh Onnesstraat. Andersom raakt de postbode de laatste huizen van de van Swindenstraat kwijt omdat die in de van Marumstraat staan.

Het is de straat met die gekke daken: net een mevrouw met een stijve witte pruik op, dacht ik toen ik er drie jaar geleden kwam wonen. Maar inmiddels vind ik ze best mooi. De laatste tijd verrijzen er op de daken steeds meer zonnepanelen. Vorig jaar werd er een straatfeest georganiseerd met het thema 'duurzaamheid': je kon bij iedereen die iets duurzaams had, van aluminium isolatievellen in de kelder tot vetplanten op de schuur, een kijkje nemen. Sindsdien is het enthousiasme voor zonnepanelen, en de gezamenlijke inkoop daarvan, flink gestegen.

De straat loopt van het Willem van Noortplein, met van oudsher alle winkels, tot aan Griftsteede met zijn pauwen en varkens. Ik loop op mooie dagen vaak even het park in, vooral naar het wilde stuk in het midden. Dan kan ik me nauwelijks meer voorstellen dat toen de eerste bewoners in de straat kwamen wonen, in 1928, de gasfabriek en het vaaltterrein hun uitzicht vormden. Van Swinden, die ook adviseur van volksgezondheid was, zou best tevreden zijn, maar ik vermoed dat hij het volgende zou zeggen: "Goed gedaan, heren en dames ook, maar nu zit u wel in de stank van al die koetsen met motor; weest flink en neemt den benenwagen." Hij heeft het laatste woord. SM

Lees meer over: Tuinwijk

Reageer

Met onderstaand formulier kunt u reageren op dit artikel. Alle velden zijn verplicht. Uw e-mailadres verschijnt niet op de site. Na het versturen van uw reactie ontvangt u een e-mail met daarin een link. U moet op die link klikken om de reactie op de site te laten verschijnen.

Reactie
Uw naam
Dit veld niet invullen!
Uw email
uw e-mailadres verschijnt niet op de site
 

Zoeken in votulastkrant.nl

Ook in deze krant

no. 5, oktober 2011

Verborgen geschiedenis
lees artikel

Verbroedering op de fiets bij de fietsclub
lees artikel

Koffie met iets Mooijs erbij
lees artikel

Steun voor dier en baas
lees artikel

Studentenfiets met garantie
lees artikel

Actieve inbreng van bewoners bij (nieuw) groen in de wijk
lees artikel

Fotografeer Votulast!
lees artikel

De Van Swindenstraat
lees artikel

Geertje leest voor!
lees artikel

Bewoners ontdekken website Votulastkrant
lees artikel