Rubriek: Koffie met...
Onze wijk heeft veel vrijwilligers én veel leuke cafés. Dus we besloten om dit jaar elke editie met een bijzondere vrijwilliger in één van deze gezellige cafés koffie te gaan drinken.
We spreken af bij 'Rocking Chair'' aan de Willem van Noortstraat. Terwijl ik buiten wacht, komt onze vrijwilligster aanfietsen. Met haar lichtblauwe ‘chador’ (gewaad dat het gehele lichaam behalve het gezicht bedekt) is ze een mooie opvallende verschijning.
Mariama-Dalanda Bah vluchtte acht jaar geleden met haar dochtertje uit Guinee (West-Afrika) en woont sindsdien in de Staatsliedenbuurt. Het gezin bestaat uit moeder, dochter (14) en twee zoons (7 en 4).
Foto: Karin Vlugter
Geen koffie
Deze vrijwilligster drinkt overigens geen koffie. “In West-Afrika drinken niet veel mensen koffie, wij drinken meer thee,” legt ze uit. En toch drinkt ze ook geen thee. “Ik heb het nooit geprobeerd, maar het lijkt mij gewoon niet lekker.” Heet water met honing en citroen lust ze wel, en als ze verkouden is met gember erin. Een sapje is wat ze nu bestelt.
Krijg de kleertjes
Twee jaar geleden was Mariama-Dalanda op zoek naar vrijwilligerswerk in de buurt. Via de contactpersoon van het buurtteam kwam ze bij Jolanda terecht, de oprichtster van ‘Krijg de kleertjes Tuinwijk’.
Mariama-Dalanda is er vanaf het begin bij betrokken geweest. Eerst samen met een andere vrijwilligster, naast Jolanda; maar inmiddels zijn er meer vrijwilligers en loopt het goed. Elke tweede zaterdag van de maand kan je tussen 12.00 en 14.00 uur kinderkleding ruilen. Doordat de kinderen van Mariama-Dalanda op zaterdag naar de moskee gaan, kan ze vrijwilligerswerk doen op die dag.
“Ik vind het heel leuk,” vertelt ze enthousiast. “Ik vind het belangrijk dat mensen hun kleren niet weggooien. Je kan de kleding aan iemand anders geven. Dat is beter dan weggooien.” Het is volgens haar goed voor het milieu en je portemonnee.
Inburgering
Daarnaast kan Mariama-Dalanda zo veel oefenen met de taal. “Nederlands is echt wel een moeilijke taal,” zegt ze wat verlegen. “Maar ik doe mijn best.” Ze vindt het spannend om geïnterviewd te worden. Haar nieuwsgierigheid en enthousiasme weerhouden haar er gelukkig niet van om het gewoon te doen.
Na haar inburgeringscursus heeft ze een opleiding ‘Zorg en Welzijn’ gedaan. Na gewerkt te hebben in de thuiszorg moest ze helaas na een hernia stoppen. Via de gemeente heeft ze nu tijdelijk werk bij een tassenbedrijf. Daar leert ze het vak en hoe het er in Nederland op de werkvloer aan toe gaat. Een soort inburgering in de praktijk! HH
Reageer
Met onderstaand formulier kunt u reageren op dit artikel. Alle velden zijn verplicht. Uw e-mailadres verschijnt niet op de site. Na het versturen van uw reactie ontvangt u een e-mail met daarin een link. U moet op die link klikken om de reactie op de site te laten verschijnen.
Ook in deze krant
2019 no. 4, Juli
Sloop en bouw in Staatsliedenbuurt
• lees artikel
Streetstyle Votulast
• lees artikel
Bijzonder burenfeestje
• lees artikel
Bij ons in de...
• lees artikel
Samen in de tipi
• lees artikel
Wijkwater
• lees artikel
Penningmeester en redacteur gezocht!
• lees artikel
Koffie met...
• lees artikel