Koffie met iets Mooijs erbij
Op de hoek van de Willem van Noortstraat en de Floris Heermalestraat bevindt zich sinds 1995 Mooij Antiek & Interieur. Bij mooi weer ziet u de eigenaar, Paulus Mooij, soms op een stoeltje voor zijn winkel een sigaretje roken. Lang, slank, een bruine gegroefde kop en lange grijze haren in een staart gebonden.
Paulus: "Vooral mensen met een baan van 8.00 tot 17.00 en zes weken vakantie, maken vaak jaloerse opmerkingen als ik buiten in het zonnetje zit. Maar zij weten niet dat ik sinds 1995 geen vakantie meer heb gehad. Mijn vakantie is dat uurtje in de zon."
van de ene op de andere dag
Paulus begon op 14-jarige leeftijd te werken als decoratieschilder. Daarna werkte hij bij de batterijenfabriek 'De Witte Kat' en vervolgens ongeveer twintig jaar als monteur en bedrijfsleider bij een autobandenhandel. Paulus vertelt dat hij er ineens helemaal genoeg van had. "Ik was 42, had een vrouw, twee kinderen en twee hypotheken maar van de ene op de andere dag ben ik gestopt. Ik ging langs de vuilnisbakken om nog bruikbare spullen op te pikken. Die repareerde ik en verkocht ik op de rommelmarkt van de Veemarkt."
droog brood
In die tijd hoorde Paulus van een kennis dat een antiquair een restaurator nodig had. Hij kreeg een kastje mee en maakte daar zoiets moois van dat hij daar aan de slag kon. Hij had het niet van een vreemde. Zijn vader was timmerman en als kleine jongen was hij niet weg te slaan als zijn vader met hamer en zaag in de weer was."Ik had inmiddels zoveel geleerd over antiek en reparatie dat ik voor
mijzelf ben begonnen. Het is een prachtig vak, maar sinds de aanslagen van 2001 is de handel helemaal stil gevallen. Even was er een opleving in 2005 en 2006 maar er is geen droog brood meer mee te verdienen. Gelukkig komt er nog wat geld binnen met reparaties en de verkoop van een enkele kroonluchter. Maar vakantie zit er dus niet in. Ik leef op goedkope spaghetti en bami met een prutje. Maar dat doe ik graag. Ik heb in ieder geval geen baas en doe wat ik leuk vind."
voeling voor vakwerk
Als er meubelen komen om te repareren staan ze minstens eerst een week in zijn werkplaats voordat hij er een vinger naar uitsteekt. "Ik moet een band met het meubel krijgen, respect gaan voelen voor degene die zo'n mooi stuk werk honderd of tweehonderd jaar geleden heeft afgeleverd.
Pas dan kan ik aan de slag. Anders weet ik zeker dat ik het verknoei." Paulus kijkt ook naar de toekomst. Hij weet dat een antiekzaak vaak een hoge drempel voor mensen heeft. Daarom verkoopt hij ook smaakvolle maar betaalbare decoraties. Maar dat is niet genoeg om mensen binnen te krijgen. Enige tijd geleden heeft hij het idee opgevat om van zijn zaak ook een koffiecorner te maken. Hij is al met de voorbereidingen bezig. En als het allemaal lukt kunt u over een tijdje in een sfeervolle ambiance van mooi antiek een kopje koffie drinken. RH
Reageer
Met onderstaand formulier kunt u reageren op dit artikel. Alle velden zijn verplicht. Uw e-mailadres verschijnt niet op de site. Na het versturen van uw reactie ontvangt u een e-mail met daarin een link. U moet op die link klikken om de reactie op de site te laten verschijnen.
Ook in deze krant
no. 5, oktober 2011
Verborgen geschiedenis
• lees artikel
Verbroedering op de fiets bij de fietsclub
• lees artikel
Koffie met iets Mooijs erbij
• lees artikel
Steun voor dier en baas
• lees artikel
Studentenfiets met garantie
• lees artikel
Actieve inbreng van bewoners bij (nieuw) groen in de wijk
• lees artikel
Fotografeer Votulast!
• lees artikel
De Van Swindenstraat
• lees artikel
Geertje leest voor!
• lees artikel
Bewoners ontdekken website Votulastkrant
• lees artikel