De Van der Mondestraat
De redacteuren van de Votulastkrant gaan verhaal halen in hun eigen straat. Deze keer: de Van der Mondestraat.
"Van der Monde? Geen idee, ik wist niet eens dat het een man was. Je moet even gaan googelen, dan vind je hem zo." Een behulpzame straatgenoot. Maar daar gaat het niet om. Ik wilde gewoon weten of er iemand is die weet wie van der Monde is. Een andere buur: "Oh ja, inderdaad. Ik heb het wel geweten maar ben het vergeten. Mijn schoonvader heeft het ooit verteld." Een collega op mijn werk, wonend in een heel andere wijk, vertelde uit zichzelf een tijd geleden: "Ik ga vanavond naar de Nicolaas Van der Mondelezing." Zij wist mij precies te vertellen wie hij was.
Straatnamen. Straatnaambordjes. Ineens viel het me op. Op veel straatnaambordjes in mijn buurt staat de kale straatnaam vermeld.Op straatnaambordjes verderop staat een toelichting: zijn beroep (inderdaad, meestal mannen), en geboorte- en sterfdatum. Zo'n heerlijke onzinvraag maar toch: waarom soms een toelichting en soms niet? Ik ga googelen en vindt de straatnaamcommissie. "Wat is uw beroep?" "Secretaris van de straatnaamcommissie." Zou hij of zij echt bestaan? Ja hoor, en met beroepseer. Binnen een week heb ik antwoord. "We onderkennen het probleem. Het is ons streven om op den duur alle straatnaambordjes van aanvullende informatie te voorzien."
Ik kwam in de Van Der Mondestraat wonen toen het nog heel gewoon was dat de buurvrouw iedere week de koperen deurknop oppoetste. Bovendien wreef ze hem iedere dag met een zachte doek op. Eén buitenlander kleurde de straat op. Nou ja, opkleuren, hij was een Spaanse gastarbeider met vrouw en een paar kinderen. De buurvrouw moest erg wennen dat er in het burgerhuis naast
haar ineens vijf wilde studenten kwamen wonen. Maar zelfs studenten studeren wel eens. Ik moest naar het gemeentearchief voor een sociaal-economisch onderzoek naar bepaalde misstanden in de 19e eeuw in Utrecht. En ja hoor, daar kwam ik Nicolaas van der Monde tegen.
Nicolaas van de Monde (1799-1847) was boekhandelaar en uitgever in Utrecht. Daarnaast was hij amateur-historicus die veel onderzoek deed naar de geschiedenis van Utrecht. In 1835 begon hij met de uitgave van het Tijdschrift voor geschiedenis, oudheden en statistiek van de provincie en stad Utrecht. Daarin publiceerde hij ook veel eigen onderzoek. De Van der Mondestraat is inmiddels een wereldstraat geworden (nomen est omen) met bewoners uit vele windstreken. En tegelijkertijd heeft hij bijna de intimiteit van een dorpsstraat gehouden. Alleen de koperen deurknoppen glimmen niet meer. RH
Lees meer over: Tuinwijk
Reacties
Op nummer 106 blinkt vooralsnog het koper!!!!
door Gerinel op dinsdag 4 oktober 2011 om 16:18
Reageer
Met onderstaand formulier kunt u reageren op dit artikel. Alle velden zijn verplicht. Uw e-mailadres verschijnt niet op de site. Na het versturen van uw reactie ontvangt u een e-mail met daarin een link. U moet op die link klikken om de reactie op de site te laten verschijnen.
Ook in deze krant
no. 4, juni 2011
Kinderdagverblijf Nijntje viert feest
• lees artikel
De handwerkclub
• lees artikel
Thuis in Votulast
• lees artikel
Bezinning bij Ki Tov
• lees artikel
Wijkgroenplan voor Noord-Oost
• lees artikel
De Van der Mondestraat
• lees artikel
Programmaraad buurtcentrum De Leeuw
• lees artikel
De Votulastkrant online
• lees artikel