Thuis in Votulast
Vijftig jaar geleden kwamen de eerste gastarbeiders naar Utrecht. Zij kwamen omdat bedrijven dringend op zoek waren naar arbeidskrachten. In de Vogelenbuurt stonden veel pensions waar gastarbeiders woonden. Veel mensen bleven en bouwden hier een bestaan op. De verhalen van de Utrechtse gastarbeiders staan centraal in de tentoonstelling 'Hier ben ik thuis, 50 jaar gastarbeiders in Utrecht'.
De eerste Utrechtse gastarbeiders kwamen vijftig jaar geleden aan. Nederlandse bedrijven zochten in het buitenland mensen die hier wilden werken. Eerst in Italië en daarna ook in Turkije, voormalig Joegoslavië, Griekenland, Spanje en Marokko. Veel mensen kwamen terecht in de Vogelenbuurt, met name in pensions rond het Koekoeksplein. Voor Marokkanen was dit een belangrijke buurt, want in de Vogelenbuurt stond de eerste Marokkaanse gebedsruimte van Utrecht.
ontmoetingsplaats
"Mijn vader was eigenlijk op doorreis in Nederland. Hij ontmoette hier verschillende mensen en kon goed betaald werk krijgen. Het was zijn bedoeling om te werken, te sparen en dan weer terug te gaan, maar het liep anders," vertelt een Marokkaanse voormalige wijkbewoonster. "Na een paar jaar kocht hij een huis aan de Grietstraat en kwam het gezin naar Nederland. Een deel van het huis werd gebruikt als moskee, want er was simpelweg geen ruimte in Utrecht die als moskee diende. Ons huis werd een ontmoetingsplaats voor Marokkanen voor heel Utrecht. Het gaf mensen een plaats om te kunnen bidden en te mediteren, samen feestdagen te vieren en elkaar te kunnen ondersteunen. Veel mensen kenden de weg hier niet, waren eenzaam of vroegen zich af of ze hun gezin naar Nederland zouden laten komen of niet. Mijn vader wilde graag mensen helpen vanuit zijn eigen ervaring."
samen spelen
"Ik woonde ongeveer vanaf mijn 2e tot mijn 12e jaar in de Vogelenbuurt en kan mij dat nog goed herinneren. Het contact met de buurt was heel goed. Alle kinderen uit de buurt speelden met elkaar. Dat was altijd heel erg gezellig. En als we buiten op straat liepen, wilden mensen vaak aan ons haar voelen. Onze donkere krullen vonden ze erg bijzonder. We vonden dat altijd erg leuk. We
realiseerden ons wel dat we anders waren, maar iedereen reageerde daar altijd erg positief op. Het was een erg fijne tijd en het heeft ons een goede basis gegeven. Dat zijn de wortels voor hoe we nu in het leven staan en waar we zijn gekomen."
verhalen
Ries Adriaansen werkt bij Alleato (Centrum voor Maatschappelijke Ontwikkeling) en is betrokken bij het project 'Hier ben ik thuis, 50 jaar gastarbeiders in Utrecht'. "We wilden graag de verhalen over de komst van gastarbeiders in Utrecht vastleggen. Het is belangrijk dat we dat nu doen, want de mensen die hier kwamen werken zijn inmiddels al op leeftijd." Op de tentoonstelling krijgen bezoekers een beeld van de situatie van de Utrechtse gastarbeiders aan de hand van foto's, voorwerpen en interviews. Daarnaast is er een uitgebreide website (www.50jaargastarbeidersutrecht.nl) waar veel informatie te vinden is.
De tentoonstelling is elke 1ste en 3de zondag van de maand ( tot 1 december) tussen 12.00 en
17.00 uur te bezichtigen op de Bemuurde Weerd Westzijde 5. Voor groepen is de tentoonstelling de hele week op afspraak te bezoeken. MT
Lees meer over: Vogelenbuurt
Reageer
Met onderstaand formulier kunt u reageren op dit artikel. Alle velden zijn verplicht. Uw e-mailadres verschijnt niet op de site. Na het versturen van uw reactie ontvangt u een e-mail met daarin een link. U moet op die link klikken om de reactie op de site te laten verschijnen.
Ook in deze krant
no. 4, juni 2011
Kinderdagverblijf Nijntje viert feest
• lees artikel
De handwerkclub
• lees artikel
Thuis in Votulast
• lees artikel
Bezinning bij Ki Tov
• lees artikel
Wijkgroenplan voor Noord-Oost
• lees artikel
De Van der Mondestraat
• lees artikel
Programmaraad buurtcentrum De Leeuw
• lees artikel
De Votulastkrant online
• lees artikel