Rubriek: Wijkverhalen
Wie op woensdag- of donderdagavond wel eens in de Leeuw komt, heeft hem ongetwijfeld gezien: de man met de witte staart. Pieter Kragten is sinds januari gastheer in het buurtcentrum op deze avonden. Hij groet iedereen die binnenkomt, wijst ze de weg en maakt de koffie, thee of chocolademelk klaar. En als de nieuwe afzuiginstallatie van de keuken teveel geluid maakt waardoor het koor niet kan repeteren, dan loopt hij mee om het op te lossen.
Pieter: “Sinds januari ben ik vrijwilliger in De Leeuw. Ik kwam sociaal makelaar Wies Kool tegen en toen heeft ze me gestrikt. Ik vind het erg leuk om zo onder de mensen te komen. Als je alleen woont, dan is dit een fijne manier om mensen te ontmoeten en zo kan ik mezelf ook nog nuttig maken.”
Echte Utrechter
Als echte Utrechter voelt Pieter zich thuis in Votulast. Hij werd geboren in de Utrechtse wijk Nieuw Engeland en groeide op in een gezin met dertien kinderen. Hij kwam in de detailhandel terecht, werkte op diverse plekken in Nederland, maar keerde weer terug naar Utrecht. Uiteindelijk ging het bedrijf waar hij werkte failliet.
Niet stilzitten
Pieter: “Ik was toen midden veertig en het was niet makkelijk om een andere baan te vinden. Maar ik wilde perse, want stilzitten is niets voor mij. Via via ging ik aan de slag in de Montre Koekoek, een buurtcentrum dat op de Grave van Solmsstraat gevestigd was. Toen dat werd gesloten ging ik naar Kanaleneiland waar ik in een jeugdcentrum werkte. Er was van alles te doen voor de jongeren daar: sporten, uitjes en gezelligheid. Ik werkte als een soort conciërge maar ging ook altijd mee met uitjes. Die jongens konden hun verhaal bij me kwijt en waardeerden dat ook enorm. Ik maakte er van alles mee. Vechtpartijen, inbraken, maar later ook huwelijken en begrafenissen. Nog steeds heb ik wel eens dat er plots een bus naar me toetert: zit één van die jongens achter het stuur.”
Heel gezellig
Door alle bezuinigingen stopte na ruim tien jaar zijn werk bij dit jongerencentrum waarna Pieter nog tien jaar voor de Jaarbeurs werkte. Na zijn pensionering vond Pieter het maar stil. Tegen die stilte is zijn vrijwilligerswerk in De Leeuw een goede remedie. “Op donderdagavond ben ik samen met Mirjam vrijwilliger, dat is heel gezellig. En prettig, want er zijn twee grote groepen op donderdag in De Leeuw en die willen allemaal tegelijkertijd koffie en thee. Dan is het fijn om twee paar handen te hebben.” Op woensdagavond is Pieter alleen. “Helaas hebben we weinig vrijwilligers voor de avond. Mochten mensen zich nog aangesproken voelen, ze zijn van harte welkom!” GM
Reageer
Met onderstaand formulier kunt u reageren op dit artikel. Alle velden zijn verplicht. Uw e-mailadres verschijnt niet op de site. Na het versturen van uw reactie ontvangt u een e-mail met daarin een link. U moet op die link klikken om de reactie op de site te laten verschijnen.
Ook in deze krant
2016 no. 6, December
Ook Votulast krijgt stadsboulevard
• lees artikel
Te gast in Votulast
• lees artikel
Van tent naar tapperij
• lees artikel
Gert-Jan vertelt...
• lees artikel
Gedoe rond afval
• lees artikel
Wijkverhalen
• lees artikel
Nieuwe Tolkien in de vogelenbuurt
• lees artikel
Marktplaats in de wijk
• lees artikel
Sint Maarten in de wijk
• lees artikel